Czasem, czytając wypracowanie któregoś z moich uczniów, mam ochotę wstać i zacząć klaskać.
Sami się przekonajcie, poniżej tekst Davida.
Prosiłam o kilka przykładów użycia form nieosobowych a dostałam to:
” Bajeczka”
K przeżył trudne dzieciństwo. Rodzicom nie wiodło się dobrze i często w domu były kłótnie.
K często było smutno i chciało mu się płakać. W wieku dwunastu lat postanowił opuścić dom rodzinny i iść mieszkać u babci. „Tam na pewnie lepiej się żyje”, mówił K sobie. „Warto wyjechać”.
W drodze do babci K spotkał na ulicy malutkiego bajkowego krasnoludka, ubranego na niebiesko i w dużym czerwonym kapeluszu. Krasnoludek miał smutną minę.
„Stało ci się coś?” zapytał K.
„Chodzę cały dzień, a nic nie jadłem. Chce mi się pić, chce mi się jeść.”
K wyjął z torebki swoją kanapkę oraz butelkę wody i oddał krasnoludkowi. Ten od razu pożarł kanapkę i wypił łyk wody.
„Jestem ci bardzo wdzięczny, co mogę zrobić dla ciebie?” zapytał krasnal.
K zastanawiał się przez chwilę i odrzekł: „Krasnalem jesteś, możesz czynić cuda. Czy pokażesz mi jakąś magiczną sztuczkę?”
„Chętnie” uśmiechnął się krasnal i wskazał na niebo palcem.
„Teraz się ściemnia” powiedział i ku zdziwieniu K, nagle pociemniało, zachmurzyło się i zapadł zmrok. Zrobiło się chłodno.
“Wypogadza się” powiedział znowu krasnal i nagle wypogodziło się, przejaśniło się, i znów wyszło słońce.
„To świetna sztuczka” oznajmił K. „Możesz mnie tego nauczyć?”
„Nigdy” oświadczył Krasnal i od razu zniknął bez śladu.
K nigdy więcej nie spotkał krasnoludka, ale pamiętał co mu powiedział ten malutki czarnoksiężnik:
„Lepiej być mądrym niż bogatym!”
Autorem tego tekstu jest David Wells, Anglik mieszkający w Dreźnie, którego od ponad roku mam przyjemność uczyć. David jest poliglotą, zajmuje się m.in. tłumaczeniem filmów z języka polskiego na angielski.