Czasem niewinne i z pozoru niemądre pytanie o paski na zebrze może obudzić w uczniach pokłady kreatywności.
Oto praca mojego ucznia Dirka na powyższy temat. Miłej lektury!
Milion lat temu zebry wyglądały bardzo podobnie do koni. Duże stado ruszyło na północ, reszta pozostała w Afryce. Na północy padał śnieg, a w śniegu jasne zebry miały większe szanse na przeżycie niż ciemne. W końcu na północy pozostały tylko białe zebry. W Afryce było na odwrót. Wrogowie polowali na zebry nocą i w końcu przetrwały tylko czarne zebry. Trwało to przez długi czas, aż pewnego dnia na północy pojawiły się niedźwiedzie polarne, i zaczęły konkurować z zebrami. Niedźwiedzi było coraz więcej, aż w końcu białe zebry uciekły na południe i wróciły do Afryki. Pewnego dnia znów spotkały swoich białych kuzynów. Na początku miały kłopoty, ale po pewnym czasie doczekały się potomstwa. Oczywiście dzieciaki miały wszystkie kombinacje białych i czarnych kolorów, a w stadzie panował wielki nieład. Kto powinien być przywódcą stada? Białe zebry głosowały na najbielsze, a czarne oczywiście na najczarniejsze zebry. W końcu społeczność zdecydowała się na zebrę z dwoma czarnymi paskami i dwoma białymi, ponieważ była ona najbardziej czarna (dwukrotnie) i najbardziej biała (również dwukrotnie). Szef ten miał pierwszeństwo w wyborze partnerek i spłodził najwięcej dzieci. Po kilku latach żyło coraz więcej zebr w biało-czarne pasy. Paski nie były jeszcze proste i równoległe, ale wykształciła się tradycja, że wodzem był zawsze ten, kto miał najwięcej pasków. Ale to musiały być oddzielne paski. Poza tym, zbyt trudno było obliczyć liczbę, jeśli paski były zbyt nieregularne. Tysiąc lat później zebry miały od czterech do dziesięciu pasków, a regularność pasków stała się bardzo ważna. Zebra z takim bałaganem na grzbiecie nie miała szans na znalezienie żony czy męża, a dwa lub trzy tysiące lat później wszystkie zebry wyglądały tak jak dziś. To dlatego zebry mają paski .
Dirk Caspary